نوای جنوب:آیا این حجم از حملات رسانه‌ای، بدون دسترسی رسمی، بدون اسناد قضایی و بدون پاسخ‌گویی حقوقی، واقعاً از سر دلسوزی برای منافع ملی است؟

یا با الگویی تکرارشونده از تخریب، فشار روانی، تهدید رسانه‌ای و ایجاد هزینه برای مدیران کشور مواجه هستیم؟

بررسی سوابق رسانه‌ای برخی از این چهره‌ها نشان می‌دهد:

تمرکز اصلی نه بر اصلاح ساختار، بلکه بر شخص‌محوری و تخریب چهره‌هاست

انتشار محتوا اغلب با ادبیات هیجانی، تحقیرآمیز و بدون امکان دفاع متهم همراه است

محل فعالیت رسانه‌ای، خارج از کشور و دور از هرگونه پاسخ‌گویی حقوقی است

همزمان، سبک زندگی پرهزینه و منابع مالی این افراد، سؤالات جدی و بی‌پاسخ ایجاد می‌کند

نگران‌کننده‌تر آنکه، مدیران فعال در صنایع مادر، به‌ویژه پتروشیمی، انرژی و اقتصاد ملی به شکلی هدفمند مورد حمله قرار می‌گیرند؛ صنایعی که ستون فقرات اقتصاد کشور و خط مقدم جنگ اقتصادی هستند.

آیا تخریب مستمر مدیران این حوزه‌ها:

به نفع تولید ملی است؟

به نفع امنیت اقتصادی کشور است؟

یا دقیقاً همسو با پروژه تضعیف مدیریت جهادی و ایجاد بی‌اعتمادی عمومی عمل می‌کند؟

افکار عمومی حق دارد بداند:

منابع مالی این جریان‌های رسانه‌ای از کجاست؟

چه کسانی از تضعیف مدیران راهبردی کشور سود می‌برند؟

چرا برخی حملات دقیقاً در بزنگاه‌های حساس اقتصادی تشدید می‌شود؟

ما خواهان شفافیت واقعی هستیم؛

نه افشاگری‌های یک‌طرفه،

نه دادگاه‌های مجازی،

نه تخریب شخصیت به نام مبارزه با فساد.

از رسانه‌های مسئول، نهادهای نظارتی و دستگاه قضایی انتظار می‌رود:

میان افشاگری واقعی و پروژه تخریب رسانه‌ای مرز قائل شوند

از مدیرانی که در چارچوب قانون خدمت می‌کنند، در برابر جنگ روانی محافظت شود

و اجازه داده نشود فضای رسانه‌ای کشور به ابزار فشار و باج‌خواهی تبدیل شود

فساد باید ریشه‌کن شود،

اما تخریب هدفمند مدیران کشور، خود شکلی از فساد است

ضمنا خانواده این فرد در خوزستان ساکن هست و از پولی که ایشان از این روش به دست می اورد دارن بهترین زندگی ها را میکنند . 

و مدیران توانمند که سوابق و عملکرد انها مشخص هست باید شبانه روز مورد حجم این افردا غاصب قرار گیرد