نوای جنوب:قطع برق اگر برای نقاط خوش آب و هوا به اختلال زندگی منجر شود، در شهرهای جنوبی نظیر بوشهر آن هم در گرمای کم سابقه این روزها، عذاب عظیم و زندگی با اعمال شاقه است.اجرای خاموشی های روزانه یک و نیم ساعته تا دو ساعته در استان بوشهر آن هم در گرمای 50 درجه و شرجی 90 درجه در شرایطی می باشد که این استان میزبان تنها نیروگاه اتمی کشور است و از قضا درگیر ناترازی برق هم نیست.

آمارهای رسمی نشان می دهد میزان تولید برق در استان بوشهر 2500 مگاوات در روز می باشد، درحالی که مصرف برق استان در زمان پیک تا 2200 مگاوات برآورد می شود.

اما چون تخصیص و توزیع برق در قالب شبکه سراسری می باشد، با بوشهر همان معامله ای می شود که با استان های دارای کمبود تولید صورت می گیرد!

جنوب در گرمای تبعیض

اعمال خاموشی در استان های گرمسیر مانند بوشهر در شرایطی می باشد که همواره در زمستان برای پایداری گاز مصرفی پایتخت و دیگر نقاط سردسیر، کشور بسیج می شود؛ از اجرای پویش هایی مانند «دو درجه کمتر» تا قطع گاز صنایع و پتروشیمی ها.

اما در تابستان گرم و شرجی زده جنوب که نفس در بی برقی به شماره می افتد، اراده ای برای پایداری برق بوشهر دیده نمی شود؛ استان هایی که با گاز، بنادر و گمرکات شان یک پای درآمدزایی برای خزانه کشور هستند.

عدم مطالبه گری موثر مدیران و نمایندگان استان

در روزهای سخت بی برقی، بوشهری ها از مطالبه گری موثر و کارساز مدیران استانی و نمایندگان مجلس رنج می برند و اقدام کارگشایی برای خروج این استان از جدول خاموشی ها دیده نمی شود.

شاید اگر مدیران ارشد به جای بازدید در ماههای خوش آب و هوای جنوب، در تیر و مرداد سر و کارشان به بوشهر می افتاد و زجر بی برقی را تجربه می کردند، شاید درک کنند مردم جنوب در چه جهنمی زندگی می کنند.

پیام یک مخاطب

پیام یکی از مخاطبان «خلیج فارس» در اعتراض به خاموشی های تابستانی مشت نمونه خروار است:

«مادرم از ولات اومده بوشهر برای درمان، روز شنبه (28 تیرماه) ساعت 18:30 مطب دکتر حکیمی پور جراح مغز نوبت داشته، رسیدم داخل مطب برق رفت. از بس مطب شلوغ بود و گرم چند نفر بی حال شدند از جمله مادرم. با هزار زحمت ساعت ده شب آوردیمش خونه، امروز یکشنبه هم 7 صبح رفتیم آزمایش دادیم و هفت و نیم برگشتیم خونه طرف سالن حجاب تا خونه برق نیست، اونم پاهاش درده با راه پله نمیتونه بیاد، در گرما برا خودمون تو پارکینگ نشستیم تا برق بیاد…»