نوای جنوب:

به گزارش خلیج فارس؛ برای کشوری که ارتباط فرهنگی قوی با این حیوان دارد شاید تعجب آور به نظر برسد که چنین مدارسی وجود نداشته باشند. شگفت‌انگیزتر این است که در یک روش سنتی تحت سلطه مردان مانند شتر سواری، یکی از دو بنیانگذار مرکز شتر سواری صحرای عربستان (ADCRC) یک زن است: لیندا کروکنبرگر ۳۰ ساله و آلمانی.

این مدرسه در ژانویه ۲۰۲۱ میلادی در فاصله کمی بیش از ۲۰ کیلومتر از دبی در منطقه حفاظت شده صحرای المرموم در یک شهرک زراعتی به نام اللیسیلی افتتاح شد. کروکنبرگر می‌گوید در آن ناحیه که از نظر اجتماعی محافظه کار محسوب می‌شود. دیدن قدم زدن زنان در خیابان امری غیر عادی به نظر می‌رسید و پیش از افتتاح مدرسه شترسواری زنان آنجا هرگز سوار شتر نشده بودند.

این مدرسه اکنون ۳۰ شتر سوار معمولی دارد که اکثر آنان زن هستند او می‌گوید: «در ابتدا ما زنان را به طور خاص هدف قرار ندادیم. از آنجایی که من یک زن هستم و بخشی از مدرسه هستم، مردم این موضوع را منحصر به فرد می‌دیدند و توجه بسیاری را به خود جلب می‌کرد».

شتر سواری برای همگان

هزاران سال است که شبه جزیره عربستان محل زندگی شتر‌های درامدار اهلی بوده است. درامدار گونه‌ای تک کوهانه است که با نام شتر عربی نیز شناخته می‌شود و در طول تاریخ برای حمل و نقل و به عنوان منبع شیر، گوشت، پشم و پوست مورد استفاده قرار می‌گرفت.

این روز‌ها برگزاری فستیوال‌های شتر در امارات متحده عربی رایج است و مسابقه شترسواری یک تجارت بزرگ است که در آن شتر سواران حضور دارند و جایزه بزرگ‌ترین مسابقات به صد‌ها هزار دلار می‌رسد.

کروکنبرگر در سال ۲۰۱۵ میلادی برای کار به امارات نقل مکان کرد و عاشق فضای بیابانی آنجا شد. او در آلمان اسب سواری می‌کرد و اکنون می‌خواست شتر سواری را امتحان کند. او می‌گوید سال‌ها تلاش کرد تا فردی را در دبی پیدا کند که بتواند فضایی برای شترسواری او فراهم کند، اما جنسیت وی مانعی در این مسیر بود.

او به "سی ان ان" می‌گوید: «تنها پاسخ‌هایی که دریافت کردم این موارد بودند: "شما می‌توانید سوار شوید، اما فقط در شب و در تاریکی می‌توانیم سوار شویم"، "اگر بتوانید مانند یک پسر بچه‌ها لباس بپوشید خوب است" و "من نمی‌توانم این کار را انجام دهم نمی‌خواهم کاری انجام دهم که نامناسب قلمداد شود".»

او می‌افزاید: «این یک چالش بزرگ برای من بود. می‌خواستم این اطمینان را بدهم که ما می‌توانیم ساده لباس بپوشیم و از نظر فرهنگی مناسب باشیم، اما می‌توانیم زن باشیم».

او سرانجام "عبید الفلاسی" یک مربی مرد مشتاق ۵۲ ساله اماراتی را یافت که در طول زندگی‌اش با شتر‌ها سروکار داشت. کروکنبرگر با راهنمایی او در شتر سواری تسلط پیدا کرد و هر دو با یکدیگر تصمیم گرفتند مدرسه شترسواری را افتتاح کنند و آن را برای هر فردی که می‌خواهد شترسواری بیاموزد در دسترس قرار دهند. کروکنبرگر می‌گوید که با کمک جایگاه محترم الفلاسی در جامعه اولین مجوز یک مرکز شتر سواری در امارات متحده عربی را دریافت کردند.

او توضیح می‌دهد که مجوز این مرکز تنها برای شتر سواری زنان است در غیر این صورت از نظر فرهنگی قابل قبول نیست. کروکنبرگر می‌گوید: «این واقعیت که ما برسمیت شناخته شده‌ایم واقعا مهم است. کاری که ما انجام می‌دهیم پیامد‌های گسترده تری برای زنان در منطقه دارد، زیرا ما آن را در یک چارچوب با ظرفیت سازمانی انجام می‌دهیم». کروکنبرگر می‌گوید که سوارکاران زن در ابتدا احساس کردند که باید به جامعه نشان دهند که می‌توانند با خیال راحت شترسواری کنند.

او می‌گوید: «در چند سواری اول استرس داشتیم. ما احساس می‌کردیم که این تنها فرصتی است که ثابت می‌کند زنان هم می‌توانند شتر سواری کنند. بنابراین، نمی‌خواستیم فرصت‌های مان را از بین ببریم».

سپس کروکنبرگر اولین تیم شترسواری زنان امارات را تاسیس کرد. اولین مسابقه رسمی شتر سواران زن در امارات در نوامبر ۲۰۲۱ میلادی با حضور بیش از ۲۰۰ تماشاگر برگزار شد برنامه‌هایی برای برگزاری مسابقات بیش‌تر در آینده وجود دارد.

شتر‌ها می‌توانند تا ۶۴ کیلومتر بر ساعت بدوند و سوارکاران به روش سنتی بدون استفاده از رکاب فلزی سوار شتر‌ها می‌شوند. برخلاف اکثر مسابقات شترسواری تیم کروکنبرگر از شلاق استفاده نمی‌کند. با این وجود، برای کسانی که تنها می‌خواهند درس‌های آموزشی سوارکاری داشته باشند سرعت شتر بسیار آرام‌تر است.

کروکنبرگر می‌گوید: «شتر‌ها فوق العاده باهوش و بسیار احساساتی هستند. آنان ارتباطات بسیار قوی با افراد مختلف ایجاد می‌کنند. کار ما در مورد تسلط بر رابطه با حیوان است، اما یک شتر همواره قدری وحشی باقی می‌ماند».

هزینه کلاس‌ها با تخفیف برای اعضا حدود ۴۰ دلار است. این مرکز بیش از ۴۰ زن سوارکار اماراتی را با خود همراه کرده که هفت تن از آنان سوارکار معمولی هستند.

"عایشه خوری" یک زن خانه دار ۳۵ ساله از ماه جاری حضور در مدرسه شترسواری را آغاز کرد. او می‌گوید شترسواری به او کمک می‌کند تا با فرهنگ اماراتی ارتباط برقرار کند.

او می‌افزاید: «شترسواری مرا به یاد این می‌اندازد که مردم در سالیان نه چندان دور چگونه سفر می‌کردند. چنین تجربه‌ای به شما انرژی مثبت می‌دهد».

کروکنبرگر می‌گوید که سوارکاران شتر سواری را نوعی مدیتیشن توصیف می‌کنند و می‌افزاید این تجربه‌ای گشوده برای همگان است. زنان، جوانان، افراد مسن، مهاجران، ساکنان محلی تنها با به اشتراک گذاشتن اشتیاق مشترک بخشی از این محیط می‌شوند.