نوای جنوب:

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، علی بابایی کارنامی در جلسه علنی امروز (شنبه 30 مرداد) مجلس و در مخالفت با کلیات کابینه دولت سیزدهم گفت: آقای رئیسی! چه طور و چه زمانی و بر اساس چه مدلی می‌خواهید تورم افسارگسیخته این مملکت را مهار کنید؟ آیا مثل دولت قبل بحث مدیریت کرونا را به قضا و قدر می‌سپارید و یا نه؛ واقعا علمی و تجربی می‌خواهید این قضیه را مدیریت کنید؟

نماینده مردم ساری در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: آقای رئیسی! در برنامه شما برای کارگران این سرزمین برنامه کاربردی ارائه نشده است. باید برای عدالت استخدامی در دستگاه‌های دولتی برنامه کاربردی ارائه شود. در حوزه مسائل مالی دولت شما بر اساس چه مدلی کار را می‌خواهید به پیش ببرید؟ غیر از این است که باید از اقتصاددانان دعوت به همکاری کنید؟

وی افزود: کاهش نرخ بیکاری و افزایش اشتغال، سرمایه‌گذاری و فرمانده پیگیری این بحث مهم را اعلام نکرده‌اید، آقای رئیسی! در بحث کاهش ضریب جینی و ایجاد عدالت اجتماعی باید برنامه علمی و کاربردی کوتاه مدت و میان مدت ارائه شود.

بابایی خاطرنشان کرد: در بحث روستا و اقتصاد روستا باید بگویم که آیا واقعا روستا و روستائیان در کشور وجود دارند؟ امروز روستا نابود شده است.

نماینده مردم ساری در مجلس اظهار داشت: در بحث مدیریت شهری و رویکرد اقتصاد پویا و مردم‌محور برنامه‌ای ارائه نشده، در حوزه بانک‌ها باید بگویم که بانک‌ها پدر ملت را درآورده‌اند. مدیران ارشد بانک مرکزی با بانک خصوصی منابع را گرفتند و کاخ‌های سر به فلک کشیده در تهران، اما اقتصاد روستا را نابود کردند. توقع ما از شما آقای رئیسی!‌ این است که برنامه اجرایی‌تر در این زمینه داشته باشید.

وی افزود: در ارتباط با بحث مبارزه با مافیای فولاد، مافیای دارو، مافیای خودرو، مافیای واردات برنج، که در مقابل کشاورزان زجرکشیده در روستاها ظلم می‌کنند، برنامه‌ای ارائه نشده است. در بحث مدیریت پسماند و فاضلاب استان‌های شمالی، گیلان، ‌مازندران و گلستان برنامه‌ای ارائه نشده است.

بابایی خاطرنشان کرد: صندوق‌های بازنشستگی به حیاط خلوت بعضی از باندهای سیاسی و دولت‌ها تبدیل شده، آیا می‌دانید در صندوق‌های بازنشستگی کشوری و لشکری و شستا بعضی از مدیران 50 میلیون حقوق می‌گیرند و کارگر ساده نابود می‌شود؟ اینجا برنامه اجرایی می‌خواهد. آقای رئیسی! ما به شما ایمان و ارادت داریم اما باید محکم و مستحکم در برابر ظلم 40 ساله‌ای که بر بعضی از کارگران مملکت روا داشته شده، بایستیم.