نوای جنوب:باید بپذیریم مادامیکه زندگی اجتماعی را چه در جامعه شهری و چه روستایی و ...دوست داریم، ترجیح هویت بخشی، جامعه گرایی و اصالت دادن به جمع و اجتماع از اولویت های مهم زندگی مان است.لذا در این حالت نظر جمع و منافع جمعی در اولویت است و هر نوع رفتار و عملکرد فردی که مسبب تقویت فرهنگ فردگرایی شود، مذموم و نکوهش می شود، زیرا که منافع جمع و جامعه نباید قربانی نگاه فردگرایانه شود.
نیک میدانیم مناسبات و تعاملات در زندگی اجتماعی افراد، پیوسته با چالش ها و تنازعاتی پایان ناپذیر همراه است و هم اکنون که در ماراتان سیاسی انتخابات قرار گرفته ایم شایسته است با خرد جمعی و بدور از هرگونه تعصبات خشک و بی روح و با درایتی که محصول چندین انتخاب در ادوار قبل بوده ایم با اعتقاد به اینکه علت پایین بودن تعلق اجتماعی فقط در گرو گرایش به فردگرایی بوده ونهایتا این اتفاق مسوولیت پذیری اجتماعی را به قدری کاهش داده که باعث بی توجهی آسیب های اجتماعی گردیده است.
بیائیم در انتخابات حضور باشکوهتر و فعالانه تراز قبل داشته باشیم و خودمان تعیین کننده سرنوست مان باشیم و یقین داشته باشیم اگر در انتخاب فرد یا افراد مد نظرمان مداقه ای بیش از پیش نداشته باشیم باز هم دچار همان آسیب ها و بی توجهی ها خواهیم شد. مگر جامعه را می توان چیزی به غیر ا تعامل ما نیز دانست، پس چه بهتر که با تعامل هر چه بیشتر از یکسو اینکه کاندید های محترم که همگی از افراد شایسته ونخبه جامعه هستند با نگاه منصفانه، دلسوزانه و ویژه به توان خود در مقایسه با سایر رقبا در انجام رسالت وکالت و نمایندگی مردم و توجه به پیشرفت جامعه به تناسب ادوار پیشین میدان رقابت را با اقتدار و صلابت بدون توجه به حرف های احتمالی و پوچ بعضی افراد معلوم الحال فقط به منظور همان نیت خدمت به جامعه به نفع فرد قوی تر کناره گیری کنید و عرصه را مهیای حضور شخص یا اشخاصی که امکان بیشتری در خدمات رسانی به جامعه را دارند نمائید انصافا این عمل همان نشانه پیروزی مقتدرانه و قهرمانانه شماست و پس از آن نیز می توانید نظریات خویش را در موعد عمل با منتخبین به مشورت گذاشته و در راه اعتلای جامعه تلاش مضاعف تری داشته باشید اما در غیر اینصورت باز هم دچار همان قصه های قبلی خواهیم شد و هیچ پیشرفتی عاید نخواهد شد الا تکیه به جایگاهی که محل فخر فروشی و کم کاری و ناکارآمدی عده ای بی تعهد باشید.
ازسویی دیگر ما مردم نیز بدور از جناح بندی و تعصب قومیتی به استقبال آنانکه توانمندترند باید برویم اگر دل در عشق به توسعه و پیشرفت جامعه داریم و بخواهیم ادعای شهروندی را داشته باشیم اولا،بدون توجه به فرآیند تائید صلاحیت ها و سیاسی کاری ها چاره ای جز مشارکت حداکثری در انتخابات نداریم و دوم اینکه شاید فرد برگزیده و منتخب شده گزینه مد نظر ما نباشد اما در صورت عدم مشارکت در انتخابات حق هرگونه اعتراض را از خویش سلب نکرده ایم.  ما مردم باید با تعامل اجتماعی و با درخواست ها و شاخصه های مطالبه گری که به کدهای خدمتی مبدل میشوند را  به اشتراک بگذاریم تا نهایتا به ما امکان دهد جامعه خود را به روش های اصولی و شایسته سازماندهی کنیم وبا این شیوه جامعه پذیری را ترویج و از بیخیالی نسبت به جامعه خود، فاصله بگیریم و راه را بروی کسانی همیشه بر طبل تفرقه بین مردم می کوبند محکمتر از ادوار پیشین ببندیم.
حیدر مجدنیا