نوای جنوبانتخابات با همه خوشی و ناخوشی هایش تمام شد.کابینه سیزدهم از مجلس رای اعتماد گرفت و اکنون در مرحله انتخاب مدیران هستیم.
چه خوب می بود اگر یک بار برای همیشه مشکلات قدیمی و خاک خورده ی استان بوشهر در حیطه انرژی لیست شده و با ارائه ،یک نقشه راهی ترسیم بشود!!!
چه خوب می بود اگر که مدیران ما این بار برای خودشان تلاش نکنند!!!
چه خوب می بود که این بار بزرگان استان،مسئولانی از بدنه مردمی همین استان را پیشنهاد داده و به مثابه جنگ ،سکان امور و  مدیریت را به عهده ایشان گذاشته و بیشتر از این به نداشتن مدیران بومی و جوان در استان صحه نگذاشته و خودزنی نمی کردند
و چه و چه....!!!
آرزو بر جوانان عیب نیست و شاید رویای صادقه ای باشد و نوید تعبیرش از نزدیکی ها سو سو می زند.تعبیر خواب خوش و رویای پیشرفت استان بوشهر به دست نیروهای پرورش یافته در این خطه براستی چه خوش است.
استان بوشهر با دارا بودن قسمت اعظمی از صنایع و نمادهای برتر بازار سرمایه،عملا یکی از استان های پیشرو در تحقق بودجه ی کشور بوده است.علی رغم اینکه به این استان همیشه بعنوان یک سفره پهن و محلی برای کاراموزی مدیران یک شبه و با پشت پرده نگاه می شود،متخصصان بومی همیشه با صداقت و نجابتی که داشته اند همیشه برای اعتلای این صنعت در کنار مدیران ناکارامد تلاش داشته اند که ما تجلی آن را می بینیم.
نگارنده پس از مقدمه چینی و تحقیقات و پرس و جو تلاش دارد مشکلات حیطه انرژی را یک به یک نام ببرد.حتما مواردی وجود دارد که شاید در این سیاهه نباشد که انشالله بر بنده ببخشایند ضمن اینکه پیشاپیش از اطاله کلام پوزش میطلبم.
خوشحالیم به جهت اینکه شخصی از بدنه ی صنعت انرژی،اینبار سکان این اسب سرکش به میزبانش را در دست گرفت و انشاله با رویکردی که ایت الله رییسی دارند و همچنین  به کمک حضرتعالی بعنوان مدیری برامده از فرهنگ اصیل جنوب کشور،امید داریم بزودی تجلی ان را در استان بوشهر بعنوان مهد انرژی و درآمد و ثروت ملی،خاصه شهرستان های جنوبی نظاره گر باشیم.
 ۱-بهداشت و درمان و مشکلات این حیطه
- خواسته اصلی مردم این حوزه با مرکزیت بیمارستان امام خمینی(ره) کنگان می باشد.این بیمارستان علی رغم یدک کشیدن مصوبه معین نفت(البته کماکان این مصوبه اجرایی نشده است)،کارش بجایی رسیده است که خیریه و سمن ها و اصناف  شهرستان کنگان دست به تامین اقلام مصرفی مورد نیاز ان اعم از دستکش و ماسک و پتو و کولر  ... زده اند و این یعنی فاجعه ای که رسوایی اش تا ثریا بالا رفته و با اهمال مدیران صنعت نفت و بهداشت و درمان کماکان خواهد رفت و البته این وضعیت برای کل استان (خاصه حوزه جنوب)علی رغم حسن همجواری صادق می باشد
-نبود زیرساخت های مکفی و بدیهی بهداشت و درمان در گستره ی استان که از جمله می توان به کلینیک های تخصصی پزشکی ،کلینیک های تخصصی بیماری های خاص،داروخانه های داروهای خاص و کیفیت پایین خدمات دهی اطبای شاغل در این منطقه خصوصا این بیمارستان(بدلیل نبود انگیزه که پیشنهاد می شود حقوق کارکنان این بیمارستان توسط شرکت های منطقه پرداخت شود تا شاهد ورود اطبای حاذق به حوزه ی بهداشت و درمان باشیم) و... اشاره نمود که متاسفانه بعد از گذشت ۴۰سال کماکان مردم ما بیماران خود را به استان های مجاور و یا شهرهای شمالی استان منتقل می کنند که طبیعتا مشکلات مسیر و تصادفات و همچنین کیفیت بسیار فجیع ناوگان آمبولانسی این منطقه هم یکی از علل اصلی فوت بیمار حین حمل است.
-بی توجهی پالایشگاه ها و پتروشیمی ها به بحث ایمنی و بهداشت محیط و پرسنل در جهت مقابله با این ویروس منحوس که گویی جان مردم برایشان اصلا مهم نیست(البته این مهم دهه ها قبل برایمان اثبات شده بود) و فقط تحقق تولید مد نظر دولت و اصالت سود هست که اولویت دارد.
[۹/۹،‏ ۰۷:۲۷] محمودی کنگان: ۳-اشتغال و مشکلات این حیطه
قابل عرض است که اشتغال به مغوله ای برای سنجش توانایی نمایندگان(خصوصا جنوب استان بوشهر بدلیل تاثر از این صنعت)و شاید اصلی ترین ملاک تبدیل شده است که متاسفانه با بی مهری مدیران شما مواجه شده ایم.از این رهگذر بشما برادر عزیز ومدیر خدوم اعلام می دارم که تک تک مردم استان بوشهر از مدیران شما دل خوشی ندارند و خواسته اصلی شان تغییر و جایگزینی با یک شخص بومی می باشد.
مدیرانی که عمدتا بدون طی پله های ترقی،صرفا با زد و بند تهران نشین ها به این صندلی دست یافته و دود ناشی از بی تجربگی و اسیر شدن در حلقه های مشورتی خاصش به چشم مردمی می رود که امید دارند با تغییر مدیر مذکور،شرایطشان تغییر کند دریغ از اینکه مافیای پشت پرده نمی خواهد شهد شیرین داشتن یک شغل و امکانات ابرومند به مردم چشانیده شود و این مدیران خشنودی مافیا را به خشنودی خلق الله ترجیح می دهند.
میطلبد حضرتعالی که نجابت خطه جنوب را با گوشت و پوست و استخوانتان لمس کرده اید یک بار به ما اعتماد کنید و در چینش مهره هایتان از متخصصین بومی استفاده کنید و در ادامه تقاضا داریم با تشکیل یک تشکل ناظر مردم نهاد با اختیار حقوقی،نظارت را به خود ما واگذار و یک منوپلی را برای انتقال نقطه نظرات راه اندازی کرده تا از نواقص و مشکلات مستقیما اگاه و تغییرات را متناسب با خواسته مردم اعمال کنید و نهایتا تحقق شعار اصلی رییس جمهور محترم را شاهد باشیم.
در ادامه بحث اشتغال چند میوه ممنوعه را خدمتتان به نگارش در می اورم.
-ناحقی اشکار در فرایند اخذ مصاحبه توسط مصاحبه گیرندگان از نفر بومی در مقابل نفر غیر بومی
-مصوبات دست و پا گیر هلدینگ ها خصوصا خلیج فارس مبنی بر تکمیل چارت از نیروی های رسمی شرکت های منطقه که این یعنی نیروی نخبه ی بومی از خارج از چارت برای سکانداری این مجموعه ها وارد نگردد و صرفا یک راهی برای مهره چینی مدیران بازنشسته و رانتی از دیگر شرکت ها می باشد.
-تبعیضات اشکار بین دریافتی های نیروهای بومی و غیر بومی در عموم شرکت های منطقه ویژه که به بهانه های بسیار بی اساسی اعم از نزدیکی به منزل (کسر بلیط هواپیما و حق اسکان و کمپ )مدرک تحصیلی و سابقه و...انجام می گیرد که نمونه آن اعتراضات فاز 13 پارس جنوبی و پتروشیمی کاویان می باشد.
-تبعیض بسیار وحشتناک و دردآور در ارتفا نفرات بومی که بدلایلی براحتی تحت شرکت های تامین نیرو بکارگیری و چندین سال را تحت ظلم و تبعیض و حقوق بمراتب پایین تر سر می کنند که معمولا بجهت نا امیدی از تغییر وضعیت،از کار دست کشیده و غیر مستقیم راه را برای ورود نفرات با لابی باز می کنند.
-وجود شرکت های متعدد تامین نیرو و پیمانکار که در سطح پالایشگاه و پتروشیمی و نیروگاه بواسطه رانت و لابی مدیران فعالیت پررنگی داشته و هدفی جز حق خوری و کسب سود از دهان زن و فرزند شاغل مربوطه ندارد.
-فعال بودن باندهای بازنشستگان در پالایشگاه ها و پتروشیمی های منطقه (با مالکیت وزارات دفاع،کار و رفاه،نفت و آموزش و پرورش)که با مهره چینی علنا شمشیر خود را برای امیدواران به اشتغال نخبه ها و فرزندان متخصص این خطه از رو بسته اند.
-تناسب نداشتن محل های اخذ مصاحبه و محل کار که باید گفت چه دلیلی دارد که برای اشتغال در پتروشیمی های عسلویه ،مصاحبات ان در تهران گرفته شود جز منصرف شدن عده ای از کارجویان بجهت هزینه های سفر و مهندسی مصاحبات
-سهمیه های استخدامی که این روزها لقلقه ی تمسخرگونه ی مردم بوده و علی رغم ملی بودن طرح های این منطقه،میبینیم که در دیگر طرح های ملی کشور،سهمیه ی صد در صدی بومیان رعایت شده ولی در این منطقه سهمیه ی اسمی ۵۰درصد (عملا شاید نصف این مقدار که بروش های مختلفی توسط استادان خبره نیروی انسانی امارسازی و به مراجع زودباور منتقل می گردد)هم شوخی بیش نیست.استدعا داریم گزارشی از وضعیت نیروی انسانی تک تک شرکت های منطقه را درخواست و از طریق سامانه ای صحت ان را از کارکنان و مردم این منطقه جویا شوید .مجموعه های نیروی انسانی تا کنون به روش های مختلف خود را عادل در استخدامات نشان داده اند منتهی برای غیر بومیان و میطلبد این بار تشکلات مردم پایه نظارت داشته باشند.
-نداشتن مدیران بومی در سطوح میانی و عالی صنعت انرژی که علی رغم وجود نخبگان  متخصص،ما باید نظاره گر ورود با لابی و کسب تجربه نیروی صفر جهت پیمودن یک شبه ره صدساله (پست هایی که در تهران و با لابی تقسیم و تخصیص داده می شود)باشیم.
-همسان نبودن کارکنان قراردادی با کارکنان پیمانی
-عدم اجرای کامل طرح طبقه بندی مشاغل
-تعریف بومی که توسط نمایندگان متنفذ دچار تغییر و مصادره می گردد
-نبود دانشگاه معین وزارت نفت علی رغم تاثیرپذیری از انرژی در استان بوشهر
 ۴-مسئولیت های اجتماعی و مشکلات این حیطه
- عدم توازن در میزان درامد شرکت ها و هزینه کرد در بخش مسولیت های اجتماعی
-خساست عجیب شورای راهبردی شرکت های پتروشیمی علی رغم درامد سالیانه چندصد هزارمیلیاردی این شرکت ها
-نامعلوم بودن محل هزینه کرد عوارض آلایندگی
-تخصیص و تقسیم ناعادلانه این عوارض به شهرستان های استان های هم جوار بطوریکه ما در اواخر دولت قبل علی رغم وجود دیگر استان ها در لیست،شاهد حذف نام شهرستان های استان بوشهر از لیست مسئولیت های اجتماعی نفت و استخدامات بودیم.
-تخصیص ناعادلانه این عوارض در مرکز استان و عدم تناسب پرداختی عوارض با تاثر منطقه از آلاینده ها
-نداشتن کمربند شهری سبز متناسب با این الایندگی
-فلرینگ های بی مهابای شبانه که حضرتعالی ترکیبات خروجی این بلندقامتان غدار و ضررشان را بهتر از هر کسی می دانید.
-اطلاق واژه سبز به پتروشیمی ها جهت فرار از پرداخت عوارض،علی رغم الودگی شدیدی که ایجاد می کنند که این خود مبین لابی و عدم کارشناسی وضعیت آلایندگی این مجتمع ها توسط سازمان ها برای کسب این مجوز می باشد.
-در سرویس نبودن واحد های تصفیه گازهای خروجی پالایشگاه ها و عدم اهتمام به بهینه سازی واحد هایی نظیر واحد بازیافت ترکیبات گوگردی گاز خروجی
-نزدیک بودن برخی از فلرهای پالایشگاهی به خطوط مواصلاتی که در فصول بارندگی ضمن ترکیب شدن ترکیبات هیدروکربنی خروجی از فلر و اب باران،یک مایع لغزنده تشکیل و مسبب لغذیدن خودروها و تصادفات و همچنین خوردگی خودروها می گردد.
-نیاز به ساخت واحد مجزایی برای جمع اوری گازهای با ارزش فلرها و کسب سود از این گازهای سودمند با اولویت حفظ محیط زسیت
-دستکاری یا در سرویس نبودن انالایزرهای پایش الودگی شرکت های منطقه و در سطوح شهر و اهمال محیط زیست نسبت به این امارهای دستکاری شده
-روباز بودن انبار گوگرد پالایشگاه ها

۵-سرمایه گذاری
-ایجاد زنجیره ی های پایین دستی صنعت پتروشیمی به جهت جلوگیری از خام فروشی و صادرات(در اصل خام فروشی)شرکت های منطقه برای کسب سود و ارزش افزوده بالاتر و مهم تر از این دو رونق اشتغال و استفاده از ظرفیت های کشورهای حوزه ی خلیج فارس
-تعیین مشوق برای سرمایه گذاران در بخش پایین دستی برای رونق کارخانه و کارگاه های پایین دستی صنعت پتروشیمی
-استفاده از سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی ترجیحا بومی برای دخالت دادن معیشت مردم  در پیشرفت منطقه
-ایجاد زیرساخت مناسب اعم از بهبود مسیرهای مواصلاتی،اسکله های چند منظوره،اماکن ورزشی و بهداشت و درمان
-سرمایه گذاری در نگهداشت تولید و در کنار ان ارج نهادن به کارکنان عملیاتی سازمان(دخیل در تولید) به جای نیروهای اداری که بعضا حقوق و مزایای پایین تری شامل شان می گردد
-سرمایه گذاری در پتروپالایشگاه ها که هزینه کرد بمراتب بصرفه تر و سود بیشتری دارند
-سرمایه گذاری و ایجاد تصفیه خانه های آب آشامیدنی و استفاده از ظرفیت خلیج فارس در رفع این مشکل قدیمی



نگارنده سعی داشته بدور از مسایل جناحی اهم این خواسته ها را هر چند طولانی مرقوم دارد.
صفیر جنوب