نوای جنوب: امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که از مهمترین عوامل ناکامی های استقلال در این چند سال اخیر نداشتن ثبات است که به شکلی هدفمند با تعیین مدیران دست نشانده جلو میرود و در آخر دوستان قرمز با خنده میگویند: "مگر وزیر باید برایتان گل بزند؟"

آری. وزیر برای شما اینچنین گل میزند... عدم ثبات چه در عرصه کادر فنی و چه در عرصه بازیکن بر خلاف رقیب قرمز پوش همشهری هواداران استقلال را به ستوه آورده و انگار قرار نیست دست از سر مردمی ترین باشگاه ایران بردارد...

 بشمارید... از تیام، جباروف، صیادمنش، مجید حسینی، امید ابراهیمی، رابسون، نورافکن، کاوه و پژمان منتظری تا پاتوسی، علی کریمی، میلیچ، نادری و الان هم قایدی و محبی و سیلوا و... ده ها بازیکن نسبتا خوب دیگر در حد نام استقلال که بیش از نود درصدشان بر خلاف مدیران، تمایل زیادی به ماندن داشتند. چرا هیچ کدام بیشتر از نیم فصل!، یک فصل یا حداکثر دو فصل دوام نیاوردند؟! چرا چندین سال است بر خلاف رقیب هیچ اراده ای در جهت حفظ مهره های اصلی تاج وجود ندارد؟ و در سمت مقابل تیم رقیب ستاره هایش را سال ها نگه میدارد و تا حد کمال از آنها بحره میگیرد و زمانی که خود بازیکن قصد جدایی و عدم تمدید داشته باشد پس از سال ها درخشش جدا میشود... این بی عدالتی در ثبات در عرصه کادر فنی و حتی کادر مدیریتی هم مستثنی نیست. بشمارید... در این سال ها ۸ مربی عوض کردیم و قرمز های تهران تنها سه تا...

 هدفشان چیست؟ همه میدانیم. افتخار سازی برای تیم محبوبشان در قاره پس از دهه ها حسرت... سال هاست تلاش بی وقفه شان در جهت رسیدن افتخارات داخلی به تاج بی نتیجه مانده و آنها سعی دارن حداقل در عرصه بین الملل و افتخارات آسیایی در برابر تاج حرفی برای گفتن داشته باشند. اما...