نوای جنوب:امیرحسین تاجدینی – بحث مسولیت های اجتماعی به ‌طورکلی به این مسئله توجه دارد که چقدر فعالیت‌های تولیدی یا خدماتی بنگاه‌های اقتصادی، حامی محیط ‌زیست، حامی جامعه، حامی اقتصاد پایدار، حامی حقوق برابر کارکنان، حامی حقوق انسان‌ها و حیوانات یا نسل‌های آینده است.

مسئولیت اجتماعی شرکتی یا مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها یا مسئولیت اجتماعی سازمان‌ها از جستارهای «اخلاق کسب ‌و کار» است که به نقش شرکت‌ها در حوزه اجتماع می‌پردازد. مسئولیت اجتماعی شرکتی مجموعه وظایف و تعهداتی است که شرکت باید در جهت حفظ، مراقبت و کمک به جامعه‌ای که در آن فعالیت می‌کند، انجام دهد.
مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها در پیوند با مسئولیت شرکت در برابر جامعه، انسان‌ها و محیطی است که شرکت در آن فعالیت می‌کند و این مسئولیت از جستارهای اقتصادی و مالی فراتر می‌رود. مسئولیت اجتماعی شرکت در تعریفی روشن‌تر این‌گونه بیان ‌شده است:
«مسئولیت اجتماعی شرکت فعالیت‌هایی است که پیش‌برنده سود و منفعت اجتماعی و فراتر از منافع سازمان و آن چیزی است که قانون بایسته می‌دارد.»
مطالبه از سازمان‌ها برای «مسئولانه عمل کردن» در قبال جامعه، موضوعی است که با گسترش روزافزون اثرگذاری آنها بر محورهای تشکیل‌دهنده توسعه پایدار یعنی «اقتصاد»، «جامعه» و «محیط ‌زیست»، در دهه‌های پایانی قرن بیستم شدت گرفته و منجر به این شده که مفهومی به نام مسئولیت اجتماعی سازمان‌ها در دنیای مدیریت ظهور پیدا کند.
در موضوع مسئولیت‌های اجتماعی به نظر می‌رسد باید پیش از هر چیز، تعریف درست از مسئولیت اجتماعی و جایگاه آن در شرکت‌ها و مسئولانه عمل کردن مدیران در قبال جامعه پیرامون و رعایت اخلاق حرفه‌ای کار و مواردی از جمله مسائل زیست‌محیطی و اقتصاد سبز را باتوجه به اهداف و دیدگاه‌های مدیریت ارشد هر سازمان یا شرکت یا کارخانه برای زیرمجموعه تعریف کرد و بعد از آن‌ براساس شرح وظایف، پاسخ و عملکرد اجرایی مناسب درخواست کرد.

اما درباره مسئولیت اجتماعی نیروگاه اتمی، مصطفی سالاری استاندار سابق بوشهر در مصاحبه ای در سال ۱۳۹۵ اعلام کرد:(رئیس سازمان انرژی اتمی برای ساخت بیمارستان تخصصی قلب در استان بوشهر قول داده است که در ماه آینده با حضور وزیر بهداشت احداث می شود.)
این وعده نیروگاه اتمی هنوز محقق نشده و سرعت پیشرفت این پروژه بسیار کند بوده و پس از گذشت بیش از چهار سال هنوز به اتمام نرسیده است!

همچنین بکارگیری نیروهای بومی در نیروگاه اتمی بوشهر با توسعه ظرفیت‌های آموزشی مهارتی و توسعه دانشگاه‌ها که سالاری وعده آن را در قالب مسولیت های اجتماعی نیروگاه اتمی داده بود محقق نشده است.

در دو روستای هلیله و بندرگاه نیز لایروبی اسکله و تکمیل موج‌شکن آن روستاها که یکی دیگر از وعده‌هایی است که مسئولان در دیدار با اهالی روستای هلیله و بندرگاه داده بودند، اما تا کنون به این وعده هم کامل عمل نشده و تنها ۱۵% لایروبی اسکله بندرگاه انجام شده است.

مشکل دریافت سند در این دو روستا حل نشده و بر اساس ماده ۲۶ قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور مصوب بهمن سال ۹۵ مجلس شورای اسلامی، همه محدودیت‌های اعلام شده در قانون پنجم توسعه از جمله صدور سند مالکیت در محدوده ایمنی نیروگاه اتمی دائمی است. بنابراین املاک این ۲ روستا مشمول این قانون هستند و کماکان مشکل وجود دارد. هرچند در جلسه مسئولان استان با وزیر کشور در این باره چاره‌ اندیشی‌هایی شده، اما هنوز ابلاغی از مرکز کشور دریافت نشده است.

در مورد حق آلایندگی نیز نیروگاه اتمی هیچگونه حق آلایندگی به اهالی این روستا که در فاصله ۳ متری نیروگاه اتمی زندگی می کنند پرداخت نمی کند و حتی از بسته های ایمنی که به کمپ های نیروگاه داده می شود نیز محروم هستند در حالی که به کارکنان نیروگاه اتمی حق اشعه پرداخت می شود.

در راستای مسئولیت های اجتماعی نیروگاه اتمی طی توافق با آموزش پرورش زمینی را از آموزش پرورش جهت ساخت مدرسه شهدای هسته ای دریافت کرد که پس از پایان ساخت و تجهیز آن توسط نیروگاه اتمی، این مدرسه به صورت هییت امنایی اداره شود اما در سال گذشته نیروگاه اتمی خواهان مدیریت تنها بر این مدرسه شد که پس از مخالفت مردم، استاندار و آموزش پرورش این پروژه که در آستانه اتمام بود بدون ذکر دلیلی از سوی نیروگاه اتمی تعطیل شد!

در پایان باید گفت صنعت نفت در کنار آلایندگی و زیان هایی که برای مناطق میزبان داشته پروژه های قابل توجهی را در راستای مسئولیت های اجتماعی خود ایفا کرده ولی نیروگاه اتمی در این مسیر تاکنون اقدام قابل توجهی برای بوشهری ها انجام نداده و مهمان خوبی برای بوشهری ها نبوده است!!!

• نویسنده : امیرحسین تاجدینی روزنامه نگار