اخیراً جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی با عنوان ایجاد وزرای منطقه‌ای تدوین کرده و به هیئت رئیسه ارائه کرده اند.

 این طرح از سوی هیئت رئیسه مجلس برای بررسی بیشتر به کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها ارجاع شده است.

طرح تقسیم کشور به ایالت های اقتصادی از ایده های مشهور محسن رضایی در ادوار مختلف انتخابات می باشد، اما با توجه به شرایط متفاوت اقتصادی استان ها از نظر منابع درآمدی، این مهم همواره چالش برانگیز بوده و راه به اجرا باز نکرده است.

پیش بینی می شود طرحی اخیر مجلس هم راه به جایی نخواهد برد و پیش جنبه سرگرمی دارد، چرا که این مجلس جدی گرفته نمی شود.

در متن این طرح با عنوان “ایجاد وزرای منطقه‌ای” آمده:

ماده 1 ـ دولت موظف است سه ماه پس از تصویب این قانون با محورقراردادن رشد بهره‌وری در اقتصاد، با تقویت عوامل تولید، توانمندسازی نیروی کار، تقویت رقابت‌پذیری اقتصاد، حل مشکلات بین مناطق و استا‌نها و به‌کارگیری ظرفیت و قابلیت‌های متنوع در جغرافیای مزیتهای مناطق کشور، نسبت به تقسیم به ده منطقه اقدام نماید.

تبصره 1 ـ برای هر منطقه یک وزیر توسط رئیس جمهور به مجلس شورای اسلامی برای اخذ رأی اعتماد معرفی می‌شود.

تبصره 2 ـ وزیر منطقه‌ای مکلف به تنظیم روابط دولت مرکزی با مسئولان محلی، معرفی استانداران به هیئت وزیران، ایفای کمک‌رسانی و نجات عمومی دربرابر حوادث و بلایا در حوزه نفوذ منطقه خود و حل‌وفصل مشکلات مشترک استان‌ها در پهنه منطقه‌ای می‌باشد.

3 ـ در راستای اعمال اصول یکصدوبیست‌وهفتم و یکصدوسی‌وهشتم قانون اساسی، وزرای منطقه‌ای مکلف به اخذ تصمیمات رئیس جمهور و هیئت وزیران خواهند بود.

ماده 2 ـ وزیر منطقه‌ای نمی‌تواند دارای فعالیت اقتصادی در همان منطقه باشد یا خود و خانواده‌اش اهل همان منطقه باشند.