
نوای جنوب:روز یک شنبه ۶ آذرماه نشست کارکرد «واکاوی نقش دانشآموزان و مدرسه در حوادث اجتماعی اخیر»، از سلسله نشستهای «راه گفتگو» با حضور علی زرافشان؛ معاون وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم و ایراندخت فیاض؛ استاد دانشگاه علامه طباطبایی و همراهی محمد خدادی، معاون سابق مطبوعاتی وزارت ارشاد به عنوان دبیر جلسه در محل روزنامه اطلاعات برگزار شد.
نوای جنوب:روز یک شنبه ۶ آذرماه نشست کارکرد «واکاوی نقش دانشآموزان و مدرسه در حوادث اجتماعی اخیر»، از سلسله نشستهای «راه گفتگو» با حضور علی زرافشان؛ معاون وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم و ایراندخت فیاض؛ استاد دانشگاه علامه طباطبایی و همراهی محمد خدادی، معاون سابق مطبوعاتی وزارت ارشاد به عنوان دبیر جلسه در محل روزنامه اطلاعات برگزار شد.
مدرسه آنلاین- در بخشی از این نشست دکتر فیاض ضمن حمایت نسبی از برخی عملکردهای گذشته آموزش و پرورش، همچنین انتقادات تندی را به این وزارتخانه و نظام آموزشی کشور وارد کرد.
فیاض در رابطه با نقش دانش آموزان در جریان اعتراضات منجر به اغتشاشات اخیر و عملکرد آموزش و پرورش در این حوزه گفت: میگویند آموزش و پرورش نتوانسته است نسل درستی را تربیت کند. با وجود اینکه متولی آن نبودهام، اما از آن دفاع میکنم. امروز همه انگشتهای اشاره به سمت آموزش و پرورش است. آیا آموزش و پرورش در یک منظومه کلانتر یعنی فضای سیاسی و اجتماعی کشور و خارج از کشور، قرار نداشته است؟ آیا این سازمان به تنهایی میتوانسته است دانشآموزان را تربیت کند؟ آیا بچهها فقط در ساعاتی که در نظام آموزشی هستند تربیت میشوند؟ این یک سؤال اساسی است.
وی افزود: البته آموزش و پرورش هم سهم خود را خوب ایفا نکرده است. اولین چیزهایی که از مقطع ابتدایی باید به بچهها آموزش داده شود، مهارتها و توانمندیهایی به عنوان قواعد کلی زندگی است؛ از جمله حل تعارضات، چگونگی سازگاری با محیط، چگونگی توافق یا مخالفت با دیگران، منطق و اصول رفتاری داشتن و غیره.استاد دانشگاه علامه طباطبایی تصریح کرد: اگر امروز از تکتک ما بپرسند که شما چه اصولی برای زندگی کردن دارید، ما نباید لحظهای درنگ کنیم و بلافاصله در هر حوزهای باید بتوانیم اصل خود را بگوییم. مثلاً در حوزه خانواده، حرمت خانواده و محبت به این نهاد برای من یک اصل است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود متذکر شد: دانشی که ما در نظام آموزش به دانشآموزان دادیم، دانش نسبتا منسوخی بوده است. ما در نظام کلی سیاسی و در نظام آموزش و پرورش به صورت خاص، اهداف متعالی انتخاب کردهایم اما در روش کثرت نداشتیم و آن وحدت روشی در نظام سیاسی و وحدت روشی در نظام آموزشی، ما را با مشکلات مواجه کرده است.